ادامه ی واوسی

معمولا روش کار بدینصورت بود که یکبار یک سمت

توتوری یا گرزتریاک را خش می زدند وروز بعد تریاک

ان را با وسیله ی مخصوصی بنام کارد تریاک گیری

می گرفتند و یکبار دیگر سمت دیگری از توتوری را

خش میزدند وباز از ان سمت تریاک می گرفتند.کار

ما بچه های اونروز از وقتی شروع می شد که

تریاک را گرفته بودند و دیگر شیره ای انچنانی از

گرزها خارج نمی شد.ما میرفتیم صحرا برای

واوسی یا همان بازیابی اندک تریاکهای  جامانده از

زیر دست کارگران یا اندک شیره ای که پس از دوبار

تریاک گیری از توتوری ها خارج شده بود.البته کار

به این راحتی ها هم نبود گاهی کشاورزان سر

مان داد می زدند واز منطقه دورمان می کردند و

گاهی هم سربازان یا به قول اونزمانها امنیه ها

ولی این کار در اون دوران کودکی برای ما درامد

خوبی داشت.هربار یکی دومثقال تریاک جمع می

کردیم خیلی راحت به یکی از بقالهای خانگی

محله می دادیم و مثقالی البته اواخر هشت تومان

پول می گرفیتم.یه بار که رکورد زده بودم چهار

مثقال شده بود که دادم سی و دو تومن گرفتم .

گاهی هم شیطونی میکردیم و تفریحی یه مقدار

از ون تریاکها را روی سیگار می ذاشتیم و دود می

کردیم البته با دود خوش بویی میسوخت ولی

چیزیش به ریه هامون نمی رسید تا نعشه

بشیم...